ประวัติและปฏิปทา
หลวงพ่อคง พุทฺธสาโร
วัดถนนหักใหญ่
อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา
หลวงพ่อคง พุทฺธสาโร วัดถนนหักใหญ่ จ.นครราชสีมา พระมหาเถราจารย์ผู้ถ่ายทอดสรรพวิชาแก่ของหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ วัดบ้านไร่
◉ ชาติภูมิ
หลวงพ่อคง พุทฺธสาโร วัดถนนหักใหญ่ พื้นเพเป็นคนบ้านกุดพิมาน เกิดเมื่อราว พ.ศ.๒๔๑๖ เดิมมีบ้านเรือนอยู่ใกล้เคียงกับวัดถนนหักใหญ่ นั้นเอง หลวงพ่อคง ท่านเป็นคนรูปร่างเล็ก และจมูกบี้ มาแต่กำเนิด ดังนี้นจึงไม่ค่อยจะมีสาวๆ คนไหนสนใจท่านนัก
ต่อมาเมื่อครั้งที่ หลวงพ่อคง ท่านจำเป็นต้องบวชหน้าไฟที่วัดถนนหักใหญ่ แล้วท่านก็ลาสึกออกไปเพราะมีใจผูกสมัครรักใคร่ในตัวผู้หญิงสาวคนหนึ่งในระแวกบ้านเดียวกัน เข้าอย่างฝังจิตฝังใจ หลวงพ่อคง ท่านได้สึกออกไป แล้วไปเฝ้ามองสาวคนนั้น อยู่ที่ดงกล้วยใกล้บ้านของหญิงสาว โดยใช้ใบตองกล้วยกำบังตนเอาไว้ ครั้นพอสาวที่ท่านได้แอบรักทราบว่า นายคง (หลวงพ่อคง) มาแอบเฝ้ามองอยู่ทุกวันก็เรียกท่าน มาต่อว่าต่างๆนาๆ คำติติงว่า ท่านเป็นคนจมูกแฟบ แล้วยังไม่เจียมตัวแบบนี้จะมีสาวที่ไหนมารักด้วย ไปให้พ้นอย่ามาแอบดูอีกเลย จากคำกล่าวต่อว่าในครั้งกระนั้น ทำให้หลวงพ่อคง บังเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจเป็นที่สุด จึงลั่นวาจาออกไปว่า จะไม่ขอรักชอบหญิงสาวคนใดอีกและจะขอบวชโดยไม่สึกเลย เมื่อพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ท่านยินยอมพร้อมใจดีแล้ว หลวงพ่อคง จึงได้บรรพชาเป็นพระภิกษุ ณ วัดถนนหักใหญ่ ตั้งแต่นั้นเอง
ต่อมาไม่นาน หลวงพ่อคง ท่านก็ออกจาริกแสวงบุญตามป่าเขา ลำเนาไพร ไปในที่ต่างและไม่มีใครทราบได้ว่าท่านไปอยู่ที่ใด และไปเรียนวิชากับอาจารย์ท่านใดมาบ้าง นิสัยใจคอของหลวงพ่อคง ท่านเป็นคนใจน้อยแต่ทว่าโกรธง่ายหายเร็ว ท่านใจดีมีเมตตาและจไม่ถือโกรธแค้นใคร
ท่านเคยเล่าให้คนใกล้ชิดฟังว่า..ครั้งหนึ่งในสมัยที่ท่านยังเดินธุดงค์อยู่ในป่า บังเอิญเผชิญหน้ากับเสือโคร่งขนาดใหญ่ที่กำลังออกหาอาหาร ท่านก็สำรวมจิตตั้งมั่นแล้วว่าคาถาเพื่อแผ่เมตตาให้กับเสือตัวนั้น ซึ่งก็ได้ผล เสือตัวนั้นค่อยๆ ถอยหลังเดินหนีจากท่านไป
ครั้งหนึ่งเคยมีผู้พบเห็น หลวงพ่อคง ท่านเดินทางไปบิณฑบาตรที่กรุงเทพฯ และในวันเดียวกัน ท่านก็กลับไปฉันท์เช้าที่วัดถนนหักใหญ่ ได้ในวันเดียวกัน นับว่าเป็นเรื่องประหลาดที่ชาวกุดพิมานเองก็รู้กันทั่ว
อีกทั้งท่านเคยสำแดงอิทธิบารมี ขึ้นไปนั่งเทศนาธรรมบนยอดใบตองต้นกล้วย ให้ศิษย์ของท่านได้ประจักษ์บ้างในบางครั้ง ด้วยอิธิบารมีคุณวิเศษเหล่านี้ ชาวบ้านกุดพิมาน นั้นย่อมทราบกันดีโดยทั่วหน้ากัน
ดังนั้นจึงนับว่า หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ ผู้เป็นศิษย์เอกในกาลต่อมา ก็ได้เจริญรอยตามหลวงพ่อคง ผู้เป็นพระอาจารย์ด้วยคุณงามและความดีทีเปี่ยมล้นสมควรเทิดทูนเป็นที่สุด
ในกาลต่อมา หลวงพ่อคง พุทธสโร ท่านก็ได้อาพาธด้วยโรคทางเดินอาหารเป็นพิษ เนื่องจากมีผู้นำอาหารปนเปื้อนมาถวายท่านฉันท์ จากนั้นท่านก็เริ่มล้มป่วย และมีลูกศิษย์จากตัวเมืองโคราช ซื้อยาแก้ไข้มาถวายท่าน โดยที่ท่านมิได้ไปรักษาตัวกับหมอ (สมัยนั้นยาแก้ไข้มักจะเป็นน้ำบรรจุขวด) ชื่อยาหลี่เปงเฮง เพราะเชื่อว่าจะสามารถทำให้ท่านหายจากโรคทางเดินอาหารเป็นพิษได้ พอท่านฉันท์ยาถึงขวดที่ ๒ ท่านก็ถึงแก่มรณะภาพ เมื่อราวปี พ.ศ.๒๔๙๘ ต่อมาทางวัดได้เก็บร่างสังขารท่าน ไว้นานกว่า ๗ ปี จึงได้ประกอบพิธีฌาปนกิจ
