ประวัติ หลวงปู่สอน โสวโร (พระครูสถิตศาสนคุณ) วัดศรีสุมังคล์ บ้านซาง อ.เซกา จ.บึงกาฬ
หลวงปู่สอน โสวโร นามเดิมชื่อ สอน สุวรรณโคตร เป็นบุตรท้าวชาตรี และนางบุสดี สุวรรณโคตร เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๑๑ ปีมะโรง พ.ศ. ๒๔๑๙ ที่บ้านนาผักอีตู่ ตาแสงหนองบก เมืองท่าแขก แขวงคำม่วน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
ได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ ๑๓ ปี จนกระทั่งอายุได้ ๒๐ ปีจึงอุปสมบทเป็นพระภิกษุ มีฉายาว่า โสวโร ในปี พ.ศ. ๒๔๖๔ ประเทศลาวถูกฝรั่งเศสรุกรานทำให้ประชาชนพระภิกษุสามเณรเดือดร้อน พระสอนพร้อมญาติพี่น้องได้อพยพข้ามแม่น้ำโขงมายังประเทศไทย ตั้งบ้านเรือนอยู่ที่บ้านซาง ต่อมา ท่านได้เดินทางไปศึกษามูลเดิมหนังสือใหญ่ (มูลกัจจายน์) ที่อำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี
จนอายุได้ ๔๘ ปี จึงกลับมาจำพรรษาที่วัดศรีสุมังคล์ บ้านซางตามเดิม แล้วออกเดินทางไปประเทศลาวพร้อมกับพระภิกษุถัง พรมจันทร์ สามเณรทองมา ไชยสุวรรณ และสามเณรบุญสวน ธุดงค์ไปตามป่าเขาเป็นเวลา ๔ ปี ถึงปี พ.ศ. ๒๔๗๐ จึงกลับมาที่บ้านซางอีกครั้งหนึ่ง จำพรรษาที่วัดศรีสุมังคล์ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสเมื่ออายุได้ ๗๕ ปี ต่อมาได้ครองตำแหน่งเจ้าคณะตำบลซาง อบรมสั่งสอนภิกษุสามเณรและญาติโยม ตั้งสำนักพระปริยัติธรรมเพื่อสอนนักธรรมตรี โท เอก ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรพัดยศเป็นพระครูสถิตศาสนคุณ เจ้าคณะตำบลซาง ชั้นตรี
เมื่อปี ๒๕๑๕ พระครูสถิตศาสนคุณ มรณภาพด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๒๗ รวมอายุได้ ๑๐๘ ปี ๙๕ พรรษา
